Υπάρχει ένα νησί, το δικό μας το νησί
με τις ακρογιαλιές, τους γλάρους, τις λευκές του εκκλησιές.
Πάντα οι δυο μας θα συναντιώμαστε
λαθραία εκεί. Και κανείς ποτέ όσο κι αν ψάξει δε θα μπορέσει να το βρει.
Η ψευδαίσθηση του σήμερα σβήνει αργά, ματαιωμένο αύριο χωρίς τελειωμό. Οι σκιές, παρουσίες που σε συντροφεύουν σε κάθε βήμα σ' αυτή τη δίχως προορισμό διαδρομή και οι αντηχές τους επιστροφή σ' ένα χθες ξένο. Ένας χρόνος αόριστος η ζωή σου, γεμάτη απουσίες στη σιωπή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου